Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζεται η κινηματική παραγωγή βιβλίων και ταυτόχρονα η ενημέρωση του Χώρου Βιβλίου της κατάληψης Ευαγγελισμού από το κιτάπι. Μεταξύ των τίτλων που έφτασαν στον Χώρο Βιβλίου τον τελευταίο καιρό, σας παρουσιάζουμε:
Women’s Work, Men’s Property σε επιμέλεια Stephanie Coontz και Peta Henderson (στα αγγλικά)
Συλλογικό τόμος από τις εκδόσεις Verso ου επιχειρεί να παρουσιάσει και να αναλύσει τις κοινωνικές και ιστορικές ρίζες και διαδρομές της έμφυλης ανισότητας.
Οι συγγραφείς του βιβλίου επιχειρούν να καλύψουν κενά της φεμινιστικής και μαρξιστικής θεώρησης πάνω στο έμφυλο ζήτημα. Στον κορμό του βιβλίου βρίσκεται η εξέταση της έμφυλου καταμερισμού της εργασίας, η φύση των προ-κρατικών κοινωνιών και οι συγκεκριμένες μορφές που έλαβε η καταπίεση των γυναικών από την αρχαϊκή Ελλάδα έως σήμερα.
Επιχείρηση Σφαγή του Rodolfo Walsh
Η Επιχείρηση Σφαγή του Rodolfo Walsh είναι το πρώτο μη-μυθοπλαστικό μυθιστόρημα, γραμμένο δέκα χρόνια πριν εγκαινιάσει το Εν ψυχρώ του Τρούμαν Καπότε τη non-fiction λογοτεχνία.
1955. Ο Χουάν Περόν ανατρέπεται από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και ο τρόμος βασιλεύει στη γη της Αργεντινής. Ιούνιος 1956. Το καθεστώς ανακοινώνει 18 εκτελέσεις, ως αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης επαναστατικής απόπειρας.
Δεκέμβριος 1956. Ο Ροδόλφο Ουόλς, περιστασιακός δημοσιογράφος, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και ερασιτέχνης παίκτης σκακιού, μαθαίνει, κατά τύχη, πως ένας από τους εκτελεσθέντες πολίτες μιας άλλης, κρυφής, εκτέλεσης του Ιουνίου, είναι ζωντανός. Φήμες λένε πως οι επιζώντες είναι περισσότεροι. Ο Ουόλς αποφασίζει να πιστέψει τις φήμες και να αρχίσει μια εμμονική έρευνα. Κάπως έτσι το θρυλικό Επιχείρηση Σφαγή γεννιέται.
Διαδοχικές Ασυνέχειες
Τα μικρο-διηγήματα των Διαδοχικών ασυνεχειών επικοινωνούν, δρασκελίζοντας το ένα στην ονειρική -ή, συχνότερα, εφιαλτική- περιοχή του άλλου.
Το καθένα από αυτά αποτελεί έναν μικρόκοσμο, μια νησίδα, που μπορεί να ορίζεται από τα όρια μιας γυάλας ή ενός μπουκαλιού, δημιουργώντας μια αίσθηση εγκλωβισμού πότε ζοφερού και πότε προστατευτικού. Την ίδια στιγμή, οι μικρόκοσμοι αυτοί ενώνονται με νήματα εσωτερικά αλλά και νήματα διακειμενικά, που «σπάνε τη γυάλα» με κρότο και επιτρέπουν πολλαπλές αναγνώσεις.
Με τον τρόπο αυτό, οι Διαδοχικές ασυνέχειες δικαιώνουν τόσο τον τίτλο τους όσο και την ειδολογική ταυτότητά τους. (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Από τη δημοκρατία στην ελευθερία της αναρχικής ομάδας crimethinc (Η.Π.Α)
Το “Από τη δημοκρατία στην ελευθερία”, εκδόθηκε το 2017 και αποτελεί ένα συλλογικό έργο της αναρχικής συλλογικότητας CrimethInc, που έχει ως “βάση” της τις ΗΠΑ και ταυτόχρονα συμμετέχει σε πολλές δράσεις παγκοσμίως, μέσω δικτύων. Το βιβλίο αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός διαλόγου πολλών χρόνων μεταξύ ανθρώπων που έχουν λάβει μέρος σε κοινωνικά κινήματα ανά την υφήλιο και επιπλέον στηρίζεται και περιλαμβάνει πέντε κείμενα-παραδείγματα τέτοιων κινημάτων. Η συγκεκριμένη μετάφραση δεν περιέχει τις πέντε αυτές περιπτώσεις, αλλά το βασικό κείμενο της συλλογικής τοποθέτησης.
Διανέμεται χέρι με χέρι, μέσα από καταλήψεις και στέκια, εκδηλώσεις και άλλες δομές του αναρχικού κινήματος, με ελεύθερη συνεισφορά – ή χωρίς αντίτιμο για όσους δεν έχουν. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν, θα διατεθούν για τη στήριξη πολιτικών κρατούμενων στις ελληνικές φυλακές, καθώς επίσης και για την οικονομική ενίσχυση εγχειρημάτων αντιπληροφόρησης.
Εικόνες του Φεμινισμού του Gilles Dauvé
Η μπροσούρα Εικόνες του Φεμινισμού (Du Féminisme Illustré) κυκλοφόρησε στη Γαλλία τον Μάιο του 2015 από τις εκδόσεις Blast & Meor. Η γαλλική έκδοση υπογράφεται με το ψευδώνυμο «Κόνστανς Τσάτερλι», δηλαδή με το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησε ο Ζιλ Ντωβέ στο περιοδικό Le Fléau Social (Η κοινωνική μάστιγα) το 1974, όπου πρωτοδημοσιεύτηκε το ομώνυμο άρθρο.
“Αυτή η μπροσούρα έχει για εμάς ιδιαίτερη σημασία διότι αναδεικνύει την ύπαρξη μιας μειοψηφικής κομμουνιστικής τάσης, η οποία αναδύθηκε εντός του ίδιου του φεμινιστικού κινήματος και του κινήματος των ομοφυλόφιλων στη Γαλλία, ήδη στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η οποία δεν δίστασε να τους ασκήσει κριτική, να έρθει σε ρήξη μαζί τους και τελικά να διαχωριστεί από αυτά, όταν πλέον έγινε φανερό ότι κατέληξαν απλώς να συμβάλλουν στην ανανέωση της καπιταλιστικής κανονικότητας. Η τάση αυτή εκφράστηκε από το περιοδικό Le Fléau Social στο πέμπτο τεύχος του οποίου δημοσιεύτηκε το άρθρο της «Κόνστανς Τσάτερλι», «Εικόνες του Φεμινισμού ή το Σύμπλεγμα της Άρτεμης».”
Τόσο το ίδιο το άρθρο όσο και η συνέντευξη που έδωσε ο συγγραφέας στους γάλλους εκδότες το 2015 («40 χρόνια μετά: Μια συζήτηση με την Κόνστανς») καθώς και το κείμενο «Η κοινωνική μάστιγα», που παρουσιάζει την ιστορία του περιοδικού Le Fléau Social, φωτίζουν σε βάθος τις έμφυλες σχέσεις όπως αυτές διαμορφώνονται στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία και συνοψίζουν εξαιρετικά την κομμουνιστική κριτική του φεμινιστικού και του LGBTQ κινήματος, δηλαδή την κριτική τους από τη σκοπιά της δημιουργίας της ανθρώπινης κοινότητας.
(https://antithesi.gr/?p=600)
Μαχητικός Αντιφασισμός στη Βρετανία (1923-2018)
Η δικαιοσύνη των Περιπλανώμενων, εικόνες και λέξεις από τη ζωή του Buenaventura Durruti
Η φλόγα που πάντα καίει, το επαναστατικό κίνημα στην Τουρκία, 1965-2018
Να ξανακάνουμε Πράσινη την Ροζάβα, Διεθνιστική Κομμούνα της Ροζάβα
Η ΡΟΖΑΒΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗ Ροζάβα ακόμη περισσότερο. Χρειαζόμαστε ελπίδα, πίστη, έμπνευση και νέες προοπτικές σε έναν συλλογικό αγώνα ενάντια στην καταπίεση.
Ενώ στον δυτικό κόσμο το εξουσιαστικό κράτος και τα δεξιά κινήματα γιορτάζουν την επιστροφή τους, στην περιφέρεια τα τέως αστέρια του νεοφιλελευθερισμού ήδη βαδίζουν προς τον ανοικτό φασισμό. Ο Τραμπ, ο Ερντογάν και ο Πούτιν βγάζουν τις τελευταίες μάσκες της δημοκρατίας. Αντιμέτωπα με αυτές τις εξελίξεις, τα περισσότερα επαναστατικά κινήματα παραμένουν αδύναμα. Περιθωριοποιημένα και δίχως προοπτική, διασκορπισμένα και αποξενωμένα – ο μοναδικός ρόλος που τους αφήνει το σύστημα είναι να παρατηρούν και να κριτικάρουν.
Η Ροζάβα μάς δείχνει έναν τρόπο να υπερβούμε αυτή την παθητικότητα: το να μάθουμε από το κουρδικό κίνημα σημαίνει να οργανωθούμε και να εξαπλώσουμε την επανάσταση.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο της έκδοσης)
Οι “σκληροί” παίζουν σκάκι: Εικόνες του σκακιού στην αστυνομική λογοτεχνία
Ο Στίβενς στήνει ένα σκακιστικό πρόβλημα με τους ίππους, τους πύργους και δυο πιόνια, και δίνει στον ανιψιό του μια όμορφη συμβουλή:
“Αν κάτι αντικατοπτρίζει και ακολούθως πιστοποιεί ολάκερο το ανθρώπινο πάθος, την ελπίδα και την τρέλα, τότε αυτό το κάτι δεν μπορεί ποτέ να είναι σκέτο παιχνίδι.”
(από το οπισθόφυλλο της έκδοσης)
Η νόσος του Μπόλτζμαν του Ari Morgenstern Läsarson, εικ. επιμέλεια-σχεδιασμός: Κωνσταντίνος Λιανός
Ένα μυθο-δοκίμιο για το μυστήριο, τη θερμοδυναμική και το πεπρωμένο.
Τόσο απλά, ή και όχι.
Σας περιμένει στον Χώρο Βιβλίου να αλληλομπλεχτείτε!