Με αφορμή την σημερινή προβολή της ταινίας “Δεμένη κόκκινη κλωστή” από την Αντιφασιστική Συνέλευση Ηρακλείου, το κιτάπι διαλέγει και σας προτείνει το “Νήμα της Στάθμης” του Αργύρη Βεργόπουλου.

Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2017 από τις εκδόσεις Red N’ Noir και πρόσφατα -στα πλαίσια του 5ου Ελευθεριακού Φεστιβάλ Βιβλίου- είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για την έκδοση και τις προεκτάσεις της με τον επιμελήτή του βιβλίου και σύντροφο Δημήτρη Μπουρζούκο.

Ο συγγραφέας, Αργύρης Βεργόπουλος, μας μεταφέρει στην Μεσσηνία της δεκαετίας του ’40 και ακολουθώντας διαφορετικά πρόσωπα και εμπειρίες παρουσιάζει μια κοινωνική ιστορία της Αντίστασης και του ελληνικού εμφυλίου πολέμου όπως βιώθηκε από τους ανθρώπους της υπαίθρου. Ένα βιβλίο το οποίο δεν κάνει καμία έκπτωση στην ιστορική του τεκμηρίωση (λόγω της συστηματικής έρευνας του συγγραφέα) και παράλληλα παραμένει μια ζωντανή λαϊκή αφήγηση σε μια περίοδο έντονης ταξικής όξυνσης και πολέμου.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

“Η Καλαμάτα αλλά και η μεσσηνιακή ύπαιθρος, κατά την περίοδο της Κατοχής, είχαν βαφτεί στο αίμα, γεγονός που οφειλόταν αφενός στη συμπεριφορά των στρατευμάτων Κατοχής και των Ταγμάτων Ασφαλείας και αφετέρου στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μετά την επικράτηση του ΕΛΑΣ στην πόλη αλλά και σε όλη τη Μεσσηνία. Τα πνεύματα δεν ηρέμησαν ούτε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, καθώς τότε συγγενείς θυμάτων αλλά και πρώην ταγματασφαλίτες βρήκαν την ευκαιρία που ζητούσαν για αντεκδίκηση, συνεχίζοντας το φαύλο κύκλο του αίματος.

(…) Είχαν κάνει σχέδιο. Το καράβι έφευγε το απόγευμα κατά τις έξι. Θα έφτανε στον Πειραιά την άλλη μέρα το μεσημέρι. Ο Γιωργάκος πήγε λίγα λεπτά πριν την αναχώρηση. Τον συνόδευε ο Δημοσθένης. Διακόσια μέτρα παραπέρα σε ένα καφενείο είχαν μείνει ο πατέρας του, ο Κώτσος Βάλας και ο Βαγγέλης. Αν συνέβαινε κάτι απρόοπτο θα τον περίμεναν εκεί να τον βοηθήσουν. Στα πενήντα μέτρα από την καγκελόφραχτη είσοδο, πλάι στο φυλάκιο του λιμεναρχείου, σταμάτησαν. «Καλό ταξίδι», είπε ο Δημοσθένης αγκαλιάζοντας τον αδελφό του. “Όπως είπαμε. Με το παραμικρό, γυρίζεις πίσω. Θα τρέξεις προς τα αριστερά. Εκεί δεν έχει σκοπό. Θα καβαλήσεις το κάγκελο. Συνάντηση στου Ρούφου”. “Καλά. Γεια σου, καλή αντάμωση», είπε ο Γιωργάκος, χαϊδεύοντας το ξανθό κεφάλι του Δημοσθένη.”